137 ¹Вавилоны гол мөрнүүдийн дэргэд
Бид сууж, Сионыг санан уйлцгаасан.
²Бид босоо ятгаа, хөгжмүүдээ
Уд модонд өлгөсөн.
³Учир нь тэнд олзлон авагчид маань биднээс дуу шаардан,
“Сионы дуунуудаас нэгийг бидэнд дуулаач” хэмээн
Биднийг зовоогчид баяр хөөр шаардсан юм.

⁴Бид ЭЗЭНий дууг
Харь нутагт яаж дуулах вэ?
⁵Иерусалим аа, хэрэв би чамайг мартсансан бол
Миний баруун гар чадвараа алдах болтугай.
⁶Хэрвээ би чамайг санахгүй бол,
Хэрвээ би Иерусалимыг
Өөрийн хамгийн дээд баясгалангаас илүүгээр өргөмжлөхгүй бол
Хэл минь тагнайнд минь наалдаг.

⁷Өө, ЭЗЭН,
“Түүнийг нураа, түүнийг нураа,
Суурь хүртэл нь нураа” гэж байсан Едомын хөвгүүдэд
Иерусалимын хөнөөлт өдрийг сануулаач.
⁸Сүйрсэн нэгэн болох Вавилоны охин оо,
Чиний бидэнд хариу үйлдсэн ёсоор
Чамд хариулагч нэгэн юутай ерөөлтэй байх вэ!
⁹Чиний нялх хүүхдүүдийг барьж аван
Хад уруу шидэгч нэгэн юутай ерөөлтэй байх вэ!