түүний өдрүүд нь ч хөлсний хүний өдрүүдтэй адил биш гэж үү?
²Сүүдрийг хүсэмжилдэг боол хүнтэй адил буюу
хөлсөө хүсэн хүлээдэг хөлсний хүнтэй адил,
³үүнчлэн хоосон саруудыг өнгөрүүлэх нь надад хуваарилагдсан бөгөөд
зовлонт шөнүүд надад тогтоогджээ.
⁴Хэвтэхдээ би “Хэзээ би босох бол доо?” хэмээн бодовч
шөнө үргэлжилсээр байх бөгөөд
үүр цайтал би эргэж хөрвөсөөр өнгөрөөнө.
⁵Бие минь өтөнд болон тоосон хальсанд хучигдан,
арьс минь эвэршин хагардаг.
⁶Миний өдрүүд нэхмэлчний зүүнээс ч хурдан өнгөрч,
найдваргүйгээр төгсгөлдөө ойртоно.

⁷Миний амьдрал бол амьсгал гэдгийг санаач.
Миний нүд дахин сайныг үзэхгүй.
⁸Намайг хардаг хүний нүд намайг дахин харахгүй.
Таны нүд над дээр байх боловч би байхгүй.
⁹Үүл замхран оддог.
Үүнчлэн Үхэгсдийн орон уруу явагсад гарч ирдэггүй билээ.
¹⁰Тэрээр гэр орондоо дахин эргэж ирэхгүй бөгөөд
түүний оромж нь ч түүнийг мэдэхээ болино.

¹¹Иймээс би амаа хамхихгүй.
Сүнснийхээ шаналал дотор би ярьж,
сэтгэлийнхээ уй гашуу дотор би гомдоллох болно.
¹²Би Танаар мануулж байхаар тэнгис,
эсвэл тэнгисийн мангас юм уу?
¹³Хэрэв би
“Ор минь намайг тайвшруулна,
хэвтэр минь миний гомдлолыг тайлах болно” гэсэн ч
¹⁴Та зүүдүүдээр намайг айлгаж,
үзэгдлүүдээр намайг сүрдүүлдэг.
¹⁵Ингэснээр сэтгэл минь өвчин шаналлаас минь илүүгээр боож үхэхийг сонгохсон.
¹⁶Би өнгөрөн одож байна.
Би мөнх амьдрахгүй.
Миний өдрүүд амьсгал учраас намайг ганцааранг минь орхиоч.
¹⁷Та түүнийг эрхэмлэж,
түүний талаар санаа тавих болохоор хүн гэгч нь юу юм бэ?
¹⁸Юунд Та түүнийг өглөө бүр шалгаж,
агшин бүрд түүнийг сорино вэ?
¹⁹Та надаас Өөрийн харцаа хэзээ ч холдуулахгүй,
эсвэл шүлсээ залгих хүртэл минь
намайг ганцааранг минь орхихгүй юм гэж үү?
²⁰Би нүгэл үйлдсэн үү?
Хүмүүсийн харгалзагч аа, Танд би юу хийсэн юм бэ?
Би өөрөө өөртөө дарамт болтол юунд Та намайг Өөрийн бай болгосон бэ?
²¹Тэгвэл яагаад Та миний нүглийг өршөөхгүй,
гэм бурууг минь зайлуулдаггүй вэ?
Одоо би шороонд хэвтэх болно.
Та намайг хайвч би байхгүй гэв.