39 ¹Янгир төрөх цагийг чи мэддэг үү?
Буга тугаллахыг чи үзсэн үү?
²Тэдний хээлээ тээх цагийг чи тоолж чадах уу?
Эсвэл тэдний төрөх цаг хугацааг чи мэдэх үү?
³Тэд доош өвдөглөн байж,
зулзагануудаа гаргаж,
төрөлтийнхөө өвчнөөс салдаг билээ.
⁴Үр төл нь хүчирхэгжиж,
хээр талд өсөж торнидог.
Тэд буцаж ирэлгүйгээр оддог билээ.

⁵Хэн хуланг эрх чөлөөтэйгөөр илгээдэг вэ?
Хэн хурдан хулангийн чөдрийг тайлсан бэ?
⁶Түүнд Би хээр талыг гэр нь болгож,
хужиртай газрыг түүний орших нутаг нь болгосон билээ.
⁷Хотын шуугианыг тэр жигшин инээж,
үргээгчдийн орилоон дууг тэр сонсдоггүй билээ.
⁸Тэрээр бэлчээр хайн уулсыг шинжиж,
ногоон ургамал бүрийг эрдэг.
⁹Зэрлэг үхэр чамд үйлчлэхийг хүсэж,
эсвэл тэвшний чинь хажууд хоноглох уу?
¹⁰Чи зэрлэг үхрийг шан татуулахаар олсоор хүлж,
эсвэл араасаа дагуулан хөндий газрыг хагалуулж чадах уу?
¹¹Хүч нь агуу учир чи түүнд найдаж,
өөрийн ажлаа түүнд даатган үлдээх үү?
¹²Тэрээр чиний буудайн үрийг эргүүлэн авчирч,
үтрэмд чинь хураана гэж чи итгэх үү?

¹³Тэмээн хяруул далавчаа түргэн дэвдэг,
гэвч өрөвтасын жигүүртэй зүйрлэхийн аргагүй.
¹⁴Тэрээр өндгөө газарт үлдээж,
шороон дотор тэднийг дулаацуулж,
¹⁵тэдгээрийг нь хөл няцалж,
эсвэл зэрлэг амьтад тэднийг дэвсчиж магадгүй гэдгийг тэр мартдаг юм.
¹⁶Тэрээр үр төлдөө өөрийнх нь биш юм шиг харгис ханддаг.
Түүний хөдөлмөр утгагүй хоосон болдог хэдий ч тэр ердөө зовдоггүй.
¹⁷Учир нь Бурхан түүнийг мэргэн ухааныг мартдагаар бүтээж,
түүнд ойлголтыг өгөөгүй билээ.
¹⁸Тэрээр өөрийгөө өндөрт өргөхдөө хүлэг морь болон
түүний морьтонг жигшиж инээдэг.

¹⁹Чи хүлэг моринд чадал тэнхээг өгдөг үү?
Чи хүзүүг нь дэлээр халхалдаг уу?
²⁰Түүнийг чи царцаа адил харайлгадаг уу?
Түүний ер бусын тургиан нь аймшигтай билээ.
²¹Тэрээр хөндийд туурайгаараа газар ухаж,
хүч чадалдаа эрддэг.
Тэрээр илд зэвсэгтэй тулгарахаар явдаг.
²²Тэрээр айдас хүйдсийг жигшин инээдэг бөгөөд
зүрх алддаггүй.
Тэрээр илднээс ч эргэж буцдаггүй.
²³Сум саадаг өөдөөс нь шажигнаж,
жад ба хануур жад гялалзана.
²⁴Чичирч, догшрон тэрээр газар дээгүүр давхиж,
бүрээн дуунд зогсохгүй агсамнадаг.
²⁵Бүрээн дуу дуугарах бүрийд тэрээр ухасхийн,
“Ий хо хо” гэдэг бөгөөд
тулааныг үнэртэж, жанжингуудын нүргэлэх дууг болон дайны уухайг тэрээр алсаас мэдэрдэг билээ.

²⁶Өмнө зүг уруу жигүүрээ дэлгэн шонхор элин хальдаг нь чиний ухаанаар болдог уу?
²⁷Бүргэд өндөрт халин нисэж,
үүрээ оргилд засдаг нь чиний тушаалаар болдог уу?
²⁸Тэрээр хавцалд,
чулуун цохио буюу хүрч болохооргүй газар амьдарч,
амардаг билээ.
²⁹Тэндээсээ тэр олзоо хайдаг.
Түүний нүд алс холоос хардаг бөлгөө.
³⁰Түүний дэгдээхийнүүд ч цус хөхдөг.
Үхдлүүд хаана байна, тэнд тэр байдаг ажгуу гэж айлдав.